von Gerhard Fischer



Es wor vuo tausnd Johrna scho
iich salbst wor aa noch lang net dou,
do schtächt vom Baich dou uom runto
a Maa, do erschta Neuschtodto.

Erscht willo wäddo, doch dann grinsto
dann Dussl hot ke`i annoro,
su an schönn Kessl finntmo nümmo
dou müßmo haa mio Neuschtodto.

Dou ziehmo gruoß unnora Kinno,
su acht bis ze`i solltmo schö hou,
un schaffn aa uns aa noch Viecho
denn su wos braucht a Neuschtodto.

A Gääs, a Schouf un a por Hünno
un aa a Sau im Schtool haltmo,
die Hünno brauchn aa an Güoko
dann wäßmo, mio senn Neuschtodto.

Üm Brunna rüm do schpringto ümmo,
mo denkt des is a Olboro,
un net en Kaloram mehr finnto
des gibbs bluos bei uns Neuschtodto.

Die Fremma souchn "io Hundsfrasso„
die Worot souchmo jetzoto,
voschpachtlt hammsa die Coborcho
bluos gschlacht hammsa mio Neuschtodto.